Yorkshire Terrier
Jork, York, Yorkie
Klasyfikacja FCI
Wymiary
Wygląd
Charakter
Pielegnacja i zdrowie
Długość życia
Historia rasy
Ciekawostki
Nazwy w językach obcych
Yorkshire Terrier to miniaturowy terier do towarzystwa, żywy i inteligentny. Pełen animuszu, o zrównoważonym usposobieniu. Rasa powstała w połowie XIX wieku w Wielkiej Brytanii. Ich zadaniem było tępienie myszy i szczurów w domach biednych rzemieślników i robotników.
York to pies długowłosy, o prostej sierści, opadającej po obu bokach tułowia, z przedziałkiem biegnącym od nosa do koniuszka ogona. Sylwetka jest opływowa i zwarta. Nosi się dumnie. Yorki są psami skorymi do zabawy, aktywnymi. Nie są agresywne i generalnie lubią towarzystwo ludzi, tolerują dzieci.
Nr wzorca FCI: | 86 |
Data publikacji wzorca FCI: | 2011-11-10 |
Kraj patronacki: | Wielka Brytania |
Grupa: | 3 - Teriery |
Sekcja: | 4 - Teriery miniaturowe |
Próby pracy: | Nie podlega próbom pracy |
Użytkowość: | Pies do towarzystwa |
Pies | |
wysokość w kłębie: | 18 - 28 cm |
masa ciała: | 1,8 - 3,2 kg |
Suka | |
wysokość w kłębie: | 18 - 28 cm |
masa ciała: | 1,8 - 3,2 kg |
Yorkshire terrier to niewielki długowłosy pies, o prostej sierści, opadającej po obu bokach tułowia, z przedziałkiem biegnącym od nosa do koniuszka ogona. Sylwetka jest opływowa i zwarta. Nosi się dumnie.
Ogólnie York powinien wydawać się proporcjonalny i energiczny.
Mózgoczaszka: | |
---|---|
Czaszka | Raczej niewielka i płaska, ani wypukła, ani okrągła. | Trzewioczaszka: |
Nos | Niewielki i czarny. |
Kufa | Niezbyt długa |
Policzki | Płaskie, nie uwydatnione. |
Uzębienie | Regularne, o kompletnym, ścisłym zgryzie nożycowym, to znaczy, że siekacze szczęki przykrywają siekacze żuchwy przy ścisłym kontakcie, a ich ustawienie jest pionowe. Zęby są dobrze rozstawione, a szczęka i żuchwa są tej samej długości. |
Oczy | Średniej wielkości, ciemne, błyszczące o inteligentnym, żywym wyrazie. Ich ustawienie jest frontalne, piesek patrzy prosto przed siebie. Nie mogą być wyłupiaste. Powieki są ciemno pigmentowane. |
Uszy | Małe, w kształcie litery „V”, stojące, niezbyt szeroko rozstawione, pokryte krótką sierścią o intensywnie płowym zabarwieniu. |
Proporcjonalnej długości.
Grzbiet | Prosty. |
Lędźwie | Dobrze związane |
Żebra | Umiarkowanie wysklepione. |
Kiedyś był zazwyczaj kopiowany - aktualnie nie jest to wymagane czy chociażby wskazane. W Polsce od 1997 roku obowiązuje prawny zakaz kopiowania uszu i ogonów psom!
Ogon kopiowany | Średniej długości, pokryty obfitym włosem o odcieniu błękitnym, ciemniejszym niż reszta tułowia, szczególnie na koniuszku. Jest noszony trochę wyżej ponad linią grzbietu. |
Ogon niekopiowany | Sierść obfita, o błękicie ciemniejszym niż na reszcie tułowia, szczególnie na koniuszku. Jest noszony trochę wyżej ponad linią grzbietu. Tak prosty, jak to tylko możliwe. Jego długość pasuje do całości sylwetki psa. |
Kończyny przednie: | |
---|---|
Ogólne wrażenie | proste, pokryte płowo-złotą sierścią, która jest nieco jaśniejsza na koniuszkach, a ciemniejsza u nasady. Podpalanie nie sięga wyżej łokci. |
Łopatki | Dostatecznie skośnie ustawione. |
Ramię | Proste. |
Łapy | Małe, okrągłe, pazury czarne. | Kończyny tylne: |
Wrażenie ogólne | Oglądane od tyłu są zupełnie proste, umiarkowanie kątowane. Pokryte płowo-złotą sierścią, która jest nieco jaśniejsza przy koniuszkach, a ciemniejsza u nasady. Podpalanie nie sięga powyżej kolan. |
Kolana | Umiarkowanie kątowane. |
Łapy | Małe, okrągłe, pazury czarne. |
Ruch swobodny, o dobrym wykroku. Kończyny przednie i tylne kierują się prosto do przodu. W ruchu górna linia tułowia pozostaje prosta.
Yorkie to pies długowłosy, o prostej sierści, opadającej po obu bokach tułowia, z przedziałkiem biegnącym od nosa do koniuszka ogona.
Sierść | Na tułowiu jest średniej długości, zupełnie prosta (nie falista - włos kręcony i karbowany uznawany jest za wadę), lśniąca, w dotyku delikatna i jedwabista, nie może być wełnista. W żadnym razie nie może przeszkadzać w ruchu. Na głowie długa, w soczysto płowozłotym odcieniu, na bokach głowy ciemniejsza, tak jak i u nasady uszu i na kufie, gdzie włos ma być bardzo długi. Podpalanie głowy nie powinno zachodzić na szyję. Z płowozłotą okrywą głowy nie mogą się mieszać żadne włosy ciemne lub szare, tzw. osmolenia. |
Maść | Ciemnostalowo-niebieskie, a nie błękitno-srebrzyste, tzw. płaszczyk obejmuje ciało od guza potylicznego po nasadę ogona, nie może być na nim śladów sierści płowej, brązowej lub ciemnych nalotów. Na klatce piersiowej sierść jest intensywnie podpalana (płowa), błyszcząca. Ogólnie włosy płowe są ciemniejsze u swej nasady niż w połowie długości, a jeszcze jaśnieją na koniuszkach. |
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany. W szczególności i bezwzględnie z uwagi na:
UWAGA: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
Yorkshire Terier to miniaturowy terier do towarzystwa, żywy i inteligentny. Pełen animuszu, o zrównoważonym usposobieniu. Są psami skorymi do zabawy, aktywnymi. Nie są agresywne i lubią towarzystwo ludzi, tolerują dzieci. Przywiązują się do właściciela i mogą być nieufne wobec obcych. Ich szkolenie powinno być stanowcze, a zarazem delikatne.
Właściciel musi sobie zdawać sprawę z tego, że york to nie jest maskotka, tylko pies z krwi i kości, pełen energii i ciekawości świata, który powinien chodzić na własnych nogach a nie być bez przerwy noszony na rękach lub w torbie. Ma zdecydowany charakter, bywa uparty, doskonale wyczuwa słabość właściciela i z wielkim talentem potrafi postawić na swoim. Dlatego też od pierwszych dni w nowym domu trzeba pokazać psu co mu wolno, a czego nie wolno, bo york, któremu pozwala się na wszystko, może się stać się trudny do opanowania. Można i trzeba uczyć go posłuszeństwa, bo to bardzo ułatwia relacje z psem.
Istotną kwestią w pielęgnacji włosów u tych psów są kąpiele i mycie specjalnymi środkami. Pies musi być regularnie kąpany i szczotkowany, w przeciwnym razie pojawią się trudne do rozplątania supły i filce. Yorkshire terrier nie linieje, gubi pojedyncze włosy, ale nie wymienia sierści. Jego włos stale, choć bardzo wolno rośnie i potrzebuje przeważnie około dwóch lat by osiągnąć wystawową długość. Uszy ze względów higieniczno-zdrowotnych potrzebują regularnej kontroli, luźny włos musi być usuwany z ich okolic.
Z chorób, które się u yorków zdarzają najczęściej, należy wymienić problemy z układem kostnym, takie jak kulawizna, zerwanie więzadła krzyżowego, aseptyczna martwica główki kości udowej oraz wypadanie rzepki. Dużym problemem jest pojawiające się dość często zwężenie lub zapadanie tchawicy, zespół Cushinga oraz choroby serca. Jednak największym utrapieniem właścicieli yorków jest skłonność do osadzania się kamienia nazębnego, który powoduje rozchwianie zębów i jest niebezpiecznym siedliskiem bakterii. Często się zdarza, że dwuletni pies nie ma już połowy zębów. Dlatego też trzeba je regularnie czyścić i choć wiele osób bardzo to bawi, jest to jedyny sposób na utrzymanie zdrowego uzębienia. Starsze psy cierpią nieraz na kataraktę.
Przeciętna, oczekiwana długość życia psów rasy Yorkshire Terrier to 13-16 lat.
Oczywiście poszczególne osobniki mogą żyć krócej lub dłużej w zależności od indywidualnych predyspozycji, środowiska w jakim żyją, trybu życia, diety, pielęgnacji lub też przebytych chorób.
Yorkshire terriery powstały w połowie XIX wieku. Ich zadaniem było tępienie myszy i szczurów w domach biednych rzemieślników i robotników. Ich prawdopodobnymi przodkami są: Maltańczyk, Dandie Dinmont Terrier, Clydesdale Terrier, Skye Terrier lub Paisley Terrier i niewykluczone, że również Manchester Terrier oraz Black and Tan Terrier.
W jesieni i zimie nie powinno się ograniczać spacerów, konieczne jest jednak odpowiednie ubranko, bo york nie ma podszerstka i bardzo marznie. Ale o tym, sądząc po tym, co widzi się na ulicach ich właściciele doskonale wiedzą.
Yorkshire ma wiele cech teriera, w tym instynkt myśliwski, który może być skierowany zarówno na domowe zabawki jak i na gryzonie w ogrodzie - odpowiednie wychowanie pozwoli jednakże uniknąć większych kłopotów.
Poniżej znajdziesz nazwy tej rasy psa w innych językach:
Źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Yorkshire_terrier
http://www.zkwp.pl/
Zdjęcie: https://www.pets4homes.co.uk