King Charles Spaniel

Wrażenie ogólne

King charles spaniel to rasa psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji angielskich spanieli do towarzystwa. Typ wyżłowaty. Jest to pies wytworny, zwarty, krępy.

Głowa

Mózgoczaszka:
Czaszka	Stosunkowa duża w porównaniu do wielkości psa, wyraźnie wypukła, wypełniona nad oczami.
Stop	Wyraźnie zaznaczony między czaszką a nosem.
Trzewioczaszka:
Nos	Czarny, o dużych, szeroko rozwartych nozdrzach, krótki i zadarty ku czołu.
Kufa	Graniasta, szeroka i głęboka, wyraźnie zadarta. Kufa jest bardziej spłaszczona niż u jego kuzyna Cavalier king charles spaniela.
Policzki	Nie zapadnięte pod oczami, lecz dobrze wyrzeźbione.
Wargi	Ściśle schodzące się – tworzące piękne wykończenie linii pyska.
Uzębienie	Żuchwa szeroka. Pożądany niewielki przodozgryz. Wystający język wysoce niepożądany.
Oczy	Stosunkowo duże, ciemne, szeroko rozstawione, szpary powiekowe ułożone w linii twarzoczaszki, przyjemny wyraz.
Uszy	Osadzone nisko, wiszące przylegle do policzków, bardzo długie i ozdobione piórami.

Szyja

Średniej długości; łukowato wysklepiona; umożliwiająca dumne noszenie głowy.

Tułów

Grzbiet	Krótki i prosty.
Klatka piersiowa	Szeroka i głęboka.

Ogon

Kiedyś mógł być kopiowany - aktualnie nie jest to wymagane czy chociażby wskazane. W Polsce od 1997 roku obowiązuje prawny zakaz kopiowania uszu i ogonów psom.

Ogon kopiowany	Z obfitym piórem, nie może być noszony nad grzbietem lub powyżej linii grzbietu.
Ogon niekopiowany	Z obfitym piórem, nie może być noszony nad grzbietem lub powyżej linii grzbietu. W harmonii z całym ciałem psa.

Kończyny

Kończyny przednie:
Łopatki	Skośnie ustawione.
Łokcie	Przylegające do klatki piersiowej, nie wykręcone ani na zewnątrz, ani do wewnątrz.
Przedramiona	Kończyny krótkie i proste.
Śródręcze	Mocne.
Łapy	Zwarte, o mocnych opuszkach, mocno owłosione. Palce dobrze wysklepione. Łapy okrągłe, kocie, dobrze wysklepione.
Kończyny tylne:
Wrażenie ogólne	Umięśnienie zapewniające mocny napęd.
Kolana	Dobrze kontowane.
Śródstopia	Widziane z tyłu – proste, nie ustawiane zbieżnie, ani rozbieżnie.
Stawy skokowe	Niskie, dobrze kątowane.
Łapy	Zwarte, o mocnych opuszkach, mocno owłosione. Palce dobrze wysklepione. Łapy okrągłe, kocie, dobrze wysklepione.

Chody

Ruch swobodny, żwawy i elegancki, z płynną akcją kończyn tylnych. Harmonijny chód wysoce pożądany.

Szata

U psów tej rasy rozróżnia się aż cztery akceptowalne odmiany umaszczenia.

Sierść

Długa, jedwabista i prosta; dopuszczalna lekko falista, nigdy kędzierzawa. Na nogach, uszach i ogonie – obfite pióra.

Maść

Czarna podpalana: Intensywnie lśniąca czerń z soczystymi, mahoniowymi znaczeniami na kufie, nogach, piersi, obwódkach uszu, pod ogonem oraz plamkami nad oczami. Biała łata na piersi niepożądana. Trójbarwna: Tło perłowo-białe, równo rozmieszczone czarne łaty, lśniące podpalanie na policzkach, obwódkach uszu, dolnej stronie ogona oraz plamkach nad oczami. Szeroka biała strzałka między oczami i na czole. Blenheim:Tło perłowo-białe, równomiernie rozłożone kasztanowo-czerwone łaty. Szeroka, wyraźna, biała strzałka z plamką koloru pośrodku czaszki - plamka powinna ona być jasnokasztanowo-czerwona, wielkości monety jednopensowej. Ruby: Jednolita, intensywnie kasztanowo-czerwona. Biała łata na piersi wysoce niepożądana.

Wady

Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i komfort życia psa.

Wady dyskwalifikujące

Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany. W szczególności i bezwzględnie z uwagi na:

• Agresja lub wyraźna lękliwość.
• Każdy pies wykazujący deformacje budowy lub zaburzenia charakteru, powinien być zdyskwalifikowany.

UWAGA: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.

King Charles Spaniele pochodzą, jak wszyscy przedstawiciele spanieli, od seterów, które przez długi czas selekcjonowane były na małe rozmiary. Początkowo, do połowy XiX w., psy te pracowały jako płochacze w trakcie polowań - głównie na ptactwo - a w późniejszym okresie zaczęły być bardzo cenione jako psy do towarzystwa zarówno w Anglii jak i na kontynencie. Skutkiem mody na małe rasy azjatyckie i kojarzeń z takowymi, miniaturowymi psami ze Wschodu, King Charles spaniele nabrały dzisiejszego charakterystycznego wyglądu.

Nazwę swoją rasa ta zawdzięcza angielskiemu królowi Karolowi I, który psy tej rasy szczególnie sobie upodobał. W towarzystwie jednego z nich figuruje na pochodzącym z XVII wieku obrazie Van Dycka. Król potrafił spędzać całe godziny na zabawach ze swoimi ulubieńcami. Na mocy dekretu przyznał im nawet, jako jedynej rasie, prawo wstępu do parlamentu. Przywiązani do tradycji Anglicy nie zmienili go do dzisiaj.

Dzisiejszy pies różni się od pierwotnego typu, niższym wzrostem, krótszymi szczękami i bardziej wysklepioną głową. Ten krótkonosy typ zyskał popularność dopiero w XIX wieku. Z tego okresu pochodzi również podział King Charles spanieli na 4 grupy w zależności od rodzaju umaszczenia (Blenheim - rude łaty na białym tle maści, Prince Charles - trójkolorowa, Ruby - całkowicie kasztanowa maść oraz King Charles, zwana także black & tan - czarna z podpalaniami). Dwie z nich są różnobarwne i dwie jednolite (czarną podpalaną uważa się za maść jednolitą). Odmiany różnobarwne nie powinny być krzyżowane z jednolicie umaszczonymi. We wspólnej hodowli można Łączyć jedynie King Charlesa z Ruby lub odmianę Blenheim z Prince Charles i oczywiście poszczególne odmiany barwne nawzajem. W takim jednak przypadku Ruby i Blenheim tracą po pewnym czasie intensywność ubarwienia i konieczny staje się dolew krwi innego dopuszczalnego wariantu kolorystycznego.

Istnieją dwie odmiany spanieli karłowatych, których pochodzenie jest wspólne. Są to: Cavalier King Charles Spaniel oraz King Charles Spaniel. Starszą odmianą jest Cavalier King Charles.
W roku 1926, podczas najbardziej prestiżowej wystawy w Londynie — Craft’s Show, amerykańscy uczestnicy tej wystawy zwrócili uwagę, iż prezentowane King Charles spaniele bardzo różnią się typem od "oryginalnych" spanieli uwiecznionych na obrazach malarzy XVI, XVII i XVIII wieku. Jeden z uczestników — Rosswell Eldrige — ufundował nawet nagrodę w wysokości 25 funtów dla tego hodowcy, który wskrzesi dawny, pierwotny typ spaniela i w ten sposób uratuję tę starą rasę. Zadania tego podjęli się Anglicy i już dwa lata później, to jest w roku 1928, ustalono wzorzec dla Cavalier King Charles spaniela, który bez zmian obowiązuje do dzisiaj. Główne różnice w stosunku do King Charles spaniela dotyczą kształtu głowy:

• Cavalier King Charles Spaniel ma pokrywę czaszki między uszami raczej płaską i dłuższe szczęki, a krawędź czołowa u tej rasy jest płytka, długości (od podstawy do górnego brzegu) do 4 cm - z wyglądu zbliżony jest do seterów, od których oryginalnie się wywodzi.
• King Charles Spaniel ma głowę dobrze wysklepioną i zaokrągloną nad oczami, nos czarny z szeroko rozwartymi nozdrzami, bardzo krótki i zadarty - w podobie do psów azjatyckich, z którymi w przeszłości był krzyżowany.

Cechy psychiczne obu odmian spaniela są takie same.