• Zdjęcie psa rasy: Duży gończy gaskoński - Grand Bleu de Gascogne

Duży gończy gaskoński

Grand Bleu de Gascogne

Klasyfikacja FCI   Wymiary   Wygląd   Charakter   Pielegnacja i zdrowie   Długość życia   Historia rasy   Ciekawostki   Nazwy w językach obcych



Duży gończy gaskoński - Co to za pies?

Duży gończy gaskoński to francuska rasa psów myśliwskich wykorzystywana podczas polowania z bronią palną, czasami do polowań par force, na grubą zwierzynę, ale także na zające, przede wszystkim w sforze.

Pies starej rasy, w wyraźnie francuskim typie, zarówno w odniesieniu do głowy, szaty jak i wyglądu ogólnego. Z psa emanuje spokój i siła, jest bardzo szlachetny. Cechuje się umaszczeniem dropiatym, jest podpalany biało-płowym dereszem, na głowie widoczna wyrazista strzała. Psy te są łagodne, pojętne i cierpliwe.

Poleć nas:

Logo AtlasPsow.online

Duży gończy gaskoński - Klasyfikacja FCI

Nr wzorca FCI:22
Data publikacji wzorca FCI:1996-01-24
Kraj patronacki:Francja
Grupa:6 - Psy gończe i rasy pokrewne
Sekcja:1 - Psy gończe
Podsekcja:1 - Duże psy gończe
Próby pracy:Podlega próbom pracy.
Użytkowość:Pies wykorzystywany podczas polowania z bronią palną, czasami do polowań par force, na grubą zwierzynę, ale także na zające, przede wszystkim w sforze lub indywidualnie jako tropowiec.

Duży gończy gaskoński - Wymiary

Pies
wysokość w kłębie: 65 - 72 cm
masa ciała: 32 - 35 kg
  
Suka
wysokość w kłębie: 62 - 68 cm
masa ciała: 32 - 35 kg

Duży gończy gaskoński - Opis wyglądu

Wrażenie ogólne

Duży gończy gaskoński to pies starej rasy, w wyraźnie francuskim typie, zarówno w odniesieniu do głowy, szaty jak i wyglądu ogólnego. Z psa emanuje spokój i siła, jest bardzo szlachetny.

Głowa

Mózgoczaszka:
CzaszkaWidziana od przodu lekko wysklepiona, niezbyt szeroka; guz potyliczny zaznaczony. Tylna część czaszki, widziana z góry, ma kształt owalny. Czoło wypełnione.
StopSłabo zaznaczony.
Trzewioczaszka:
NosCzarny, dobrze rozwinięty; nozdrza rozwarte.
KufaTej samej długości co mózgoczaszka, silna, z lekkim garbonosem.
PoliczkiSuche, skóra na policzkach może tworzyć jedną lub dwie fałdy.
WargiDość obwisłe, dobrze zakrywające żuchwę, dzięki czemu kufa z profilu jest kwadratowa. Kąty warg wyraźne, ale nie obwisłe.
UzębienieZgryz nożycowy. Siekacze osadzone prostopadle w stosunku do szczęk.
OczyOwalne, brązowe, przykryte grubymi powiekami, sprawiają wrażenie nieco głęboko osadzonych. Dolna powieka jest niekiedy nieco luźna. Spojrzenie łagodne, nieco smutne.
UszySą charakterystyczną cechą tej rasy. Delikatne, pofałdowane, zakończone dość spiczasto, wyciągnięte powinny sięgać poza wierzchołek nosa. Wąskie u nasady, osadzone znacznie poniżej linii oczu.

Szyja

Średniej długości; lekko wysklepiona, podgardle rozwinięte.

Tułów

GrzbietRaczej długi, ale dobrze związany.
LędźwieDobrze związane.
ZadLekko spadzisty, widoczne guzy biodrowe.
Klatka piersiowaDługa, szeroka; sięga do łokci. Przedpiersie rozwinięte.
ŻebraŚrednio zaokrąglone, długie.
BokiPłaskie, głębokie.

Ogon

Raczej gruby, niekiedy pokryty dłuższym włosem, sięgający do stawu skokowego. Mocny u nasady. Noszony sierpowato lub szablasto wygięty.

Kończyny

Kończyny przednie:
Wrażenie ogólneMocne.
ŁopatkiDość długie, muskularne, wyraźnie ukośne.
ŁokciePrzylegające do klatki piersiowej.
PrzedramionaO mocnym kośćcu i wyraźnych ścięgnach.
ŁapyW kształcie lekko wydłużonego owalu; palce suche i zwarte. Opuszki i pazury czarne.
Kończyny tylne:
Wrażenie ogólneMocne
UdaDługie i muskularne.
Stawy skokoweSzerokie, nieznacznie kątowane, śródstopia krótkie.

Chody

Chód regularny i nonszalancki.

Szata

Duży gończy gaskoński cechuje się umaszczeniem dropiatym, jest podpalany biało-płowym dereszem, na głowie widoczna wyrazista strzała.

SkóraDość gruba, elastyczna, czarna lub gęsto nakrapiana czarnymi plamami, nigdy nie jest całkowicie biała, śluzówki czarne.
SierśćWłos krótki, dość gruby, obfity.
MaśćCętkowana (czarne z białym) co nadaje okrywie włosowej odcień łupkowo-szary; z lub bez różnej wielkości, czarnymi łatami. Dwie czarne łaty zwykle znajdują się po obu stronach głowy, obejmują uszy, otaczają oczy i sięgają do policzków. Nie łączą się one na wierzchołku czaszki, gdzie znajduje się biała strzałka, w środku której często występuje mała, owalna, czarna łatka, typowa dla rasy. Dwie plamy w kolorze podpalania o mniej lub bardziej żywych kolorach znajdują się nad łukami brwiowymi („pies czterooki”). Ślady podpalania znajdują się także na policzkach, na faflach, na wewnętrznej powierzchni uszu, na kończynach i pod ogonem.

Wady

Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i komfort życia psa. W szczególności należy zwrócić uwagę na:

GłowaZbyt krótka, czaszka zbyt płaska lub zbyt wąska, uszy wysoko osadzone, krótkie, niedostatecznie pofałdowane.
TułówWąski, miękki grzbiet, zad spadzisty, ogon noszony na bok.
KończynyKościec niedostatecznie mocny, łopatki spionowane, luźne łapy, krowia postawa tylnych kończyn.
WłosCienki i krótki.
ZachowanieOsobniki lękliwe.

Wady dyskwalifikujące

Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany. W szczególności i bezwzględnie z uwagi na:

  • Brak typu rasy.
  • Umaszczenie inne niż opisane we wzorcu.
  • Jasne oczy.
  • Poważne wady anatomiczne.
  • Widoczne kalectwo.
  • Osobniki tchórzliwe lub agresywne.
  • Przodozgryz lub tyłozgryz.

UWAGA: Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w mosznie.




Duży gończy gaskoński - Charakter

Duży gończy gaskoński posiada bardzo czuły węch; donośny, niski głos; jest bardzo uważny podczas polowania. Instynktownie łączy się w sfory. Psy tej rasy są łagodne, cierpliwe i spokojne; łatwo podporządkowują się poleceniom i szybko się uczą.

Doskonale nadają się dla rodzin z małymi dziećmi. Uwielbiają ruch, długie spacery i ćwiczenia na świeżym powietrzu. Sprawdzą się w roli stróża. To oddani towarzysze człowieka; silnie przywiązują się do rodziny, w której żyją, troszczą się o wszystkich jej członków.

Duży gończy gaskoński chociaż najlepiej czuje się w domach z ogrodem to może żyć w mieszkaniu, pod warunkiem dostarczenia mu dużej ilości ruchu i możliwości wybiegania. Właściciel nie musi z nim biegać wystarczy, że pójdzie z psem na długi spacer w takie miejsce, gdzie będzie go mógł bez obawy spuścić ze smyczy (ze względu na jego silny popęd łupu).

Duży gończy gaskoński - Pielęgnacja i utrzymanie

Mają mało wymagającą, pozbawioną podszerstka okrywę włosową. Wystarczy okazjonalne przeczesywanie włosa.

Rasa jest generalnie zdrowa. Psy mogą chorować na przypadłości typowe dla ras dużych tzn. dysplazję stawów biodrowych oraz skręt żołądka.

Duży gończy gaskoński - Jak długo żyje?

Przeciętna, oczekiwana długość życia psów rasy Duży gończy gaskoński to 10-14 lat.
Oczywiście poszczególne osobniki mogą żyć krócej lub dłużej w zależności od indywidualnych predyspozycji, środowiska w jakim żyją, trybu życia, diety, pielęgnacji lub też przebytych chorób.

Duży gończy gaskoński - Historia i pochodzenie rasy

Rasa ta była szeroko rozpowszechniona na południu i południowym zachodzie Francji, zwłaszcza w Gaskonii, skąd pochodzi jej nazwa. Jest uważana za przodka wszystkich psów gończych pochodzących z południa Francji. Rasa ta długo pozostawała w ukryciu, ponieważ gończe z Gaskonii były hodowane jedynie przez myśliwych i tylko jako psy użytkowe. Hodowcy przeważnie nie rejestrowali miotów w organizacjach kynologicznych, a tym bardziej nie pokazywali ich na wystawach.

Według niektórych autorów kynologicznych (Hauck) przodkiem gończych gaskońskich był angielski Southern Hound, który był masywnym psem myśliwskim o łaciatym lub dorpiatym umaszczeniu. Rozpowszechniony w średniowieczu przez Anglików na terenie Gaskonii, stał się protoplastą także dla takich ras jak Grand Gascon Saintongeois, czy Ariégeois.

Historia zarówno Małych gończych gaskońskich, jak i Dużych gończych gaskońskich zaczęła się we Francji i sięga wieku XIV, kiedy to Gaston Phoebus – hrabia de Foix i autor „Księgi Łowów” – wyhodował słynną wówczas sforę „błękitnych psów”, które radziły sobie z wilkami, a także polowały na niedźwiedzie i dziki. Przez kolejne stulecia, poprzez starannie ukierunkowaną hodowlę, stworzono dwie odmiany gończego gaskońskiego – małą i dużą, gdzie odmiana mniejsza jest wynikiem celowej redukcji wzrostu dużego gończego gaskońskiego, bezpośrednio związanej z jej użytkowością. Mniejszy gończy był potrzebny do polowania na zające i inną drobną zwierzynę.

Duży gończy gaskoński - Ciekawostki

Duży gończy gaskoński trafiając do Ameryki miał duży wpływ na powstanie takiej rasy jak Coonhound.

Nazwy rasy psa Duży gończy gaskoński w innych językach

Poniżej znajdziesz nazwy tej rasy psa w innych językach:

  • Deutsch: Grand Bleu de Gascogne
  • English: Grand Bleu de Gascogne, Great Gascony Hound
  • Español: Gran sabueso azul de Gascuña, Gran Azul de Gascuña
  • Français: Grand bleu de Gascogne
  • Ligure: Grand bleu de Gascogne, Seguggio françeize da Guascogna
  • Magyar: Nagy gascogne-i kék kopó
  • Bahasa Melayu: Anjing pemburu biru Gascogne besar
  • Nederlands: Grand bleu de Gascogne
  • 日本語: グラン・ブルー・ド・ガスコーニュ
  • Português: Grande azul da Gasconha
  • Suomi: Isogascognenajokoira
  • Svenska: Grand bleu de gascogne





Źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Du%C5%BCy_go%C5%84czy_gasko%C5%84ski
http://www.zkwp.pl/
Zdjęcie: http://www.mascotarios.org