• Zdjęcie psa rasy: Aidi - Aïdi, Chien de Montagne de l'Atlas

Aidi

Aïdi, Chien de Montagne de l'Atlas

Klasyfikacja FCI   Wymiary   Wygląd   Charakter   Pielegnacja i zdrowie   Długość życia   Historia rasy   Ciekawostki   Nazwy w językach obcych



Aidi - Co to za pies?

Aidi to rasa psów zaliczana do grupy molosów, wyhodowana w Afryce Północnej, na obszarze dzisiejszego Maroka. Pierwotnie był użytkowany przez plemiona koczownicze do polowania i do pilnowania stad zwierząt hodowlanych, obecnie również jako pies stróżujący.

Mocny, krzepki pies, odznaczający się siłą i zwinnością. Dobrze umięśniony, suchy, mocnej, ale nie ciężkiej budowy. Gęsta, kosmata sierść chroni go zarówno przed zimnem, jak i przed upałem, jakie często występują w górach. Ponadto ta gruba warstwa sierści zabezpiecza psa przez pogryzieniem podczas walki z szakalami czy innymi drapieżnikami.

Poleć nas:

Logo AtlasPsow.online

Aidi - Klasyfikacja FCI

Nr wzorca FCI:247
Data publikacji wzorca FCI:2003-05-05
Kraj patronacki:Maroko
Grupa:2 - Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła
Sekcja:2 - Molosy
Podsekcja:2 - Psy górskie
Próby pracy:Bez prób pracy
Użytkowość:Pilnowanie i obrona stad oraz dobytku właściciela.

Aidi - Wymiary

Pies
wysokość w kłębie: 52 - 62 cm
masa ciała: 25 - 30 kg
  
Suka
wysokość w kłębie: 52 - 62 cm
masa ciała: 22 - 25 kg

Aidi - Opis wyglądu

Wrażenie ogólne

Aidi to mocny, krzepki pies, odznaczający sie siła i zwinnością. Dobrze umięśniony, suchy, mocnej, ale nie ciężkiej budowy. Gęsta, kosmata sierść chroni go zarówno przed zimnem, jak i przed upałem, jakie często występują w górach. Ponadto ta gruba warstwa sierści zabezpiecza psa przez pogryzieniem podczas walki z szakalami czy innymi drapieżnikami. W niektórych rejonach Maroka psom pracującym obcina się uszy, a nawet ogony aby nie zostały uszkodzone w trakcie potencjalnej potyczki. Aidi cechuje się żywym, zdecydowanym i skoncentrowanym spojrzeniem, wskazującym na to, że zawsze gotów jest do wypełnienia swoich obowiązków stróża.

Ważne proporcje

10 : 9Długość tułowia (od stawu barkowego do guza siedzeniowego) do wysokości w kłębie
1 : 2Głębokość klatki piersiowej do wysokości w kłębie
11 : 24Długość kufy do długości głowy
1 : 1Długość czaszki do jej szerokości

Głowa

Mocna i szeroka, w proporcji do wielkości tułowia, zasadniczo kształtu stożkowatego. Nie ma na niej ani przesadnie rozwiniętych mięsni ani luźnej skóry. Kości policzkowe nie są wyraźne, a mózgoczaszka płynnie przechodzi w kufę, bez wyraźnej granicy.

Mózgoczaszka:
CzaszkaSzeroka i płaska, z widoczną niewielką bruzda czołową. Guz potyliczny, choć obecny, jest prawie niewidoczny.
StopTylko lekko zaznaczony.
Trzewioczaszka:
NosCzarny lub czekoladowy, stosownie do umaszczenia, dostatecznie szeroki, z otwartymi nozdrzami.
KufaStożkowata jak cała głowa i widocznie krótsza od mózgoczaszki. Stop długi i niezbyt mocny.
WargiCienkie, przylegające, czarne lub czekoladowe stosownie do umaszczenia.
UzębienieMocne, uzbrojone w duże, białe, mocne, równomiernie rozmieszczone zęby. Zgryz cęgowy (siekacze szczęki i żuchwy stykają się krawędziami). Zgryz nożycowy lub niewielki przodozgryz z kontaktem siekaczy tolerowane.
OczyŚredniej wielkości, ciemnego odcienia, w zależności od umaszczenia ich barwa waha się od bursztynowej po złoto brązową. Lekko skośne, z dobrze pigmentowanymi powiekami, które przy jasnych odcieniach maści sprawiają wrażenie malowanych. Spojrzenie bardzo czujne, skupione i oceniające.
UszyŚredniej długości, lekko zaokrąglone na końcach, przylegające na tyle, by nie zmieniały kształtu głowy, załamane w połowie długości, przy pobudzeniu skierowane do przodu, w spoczynku mogą być złożone do tyłu.

Szyja

Mocna, dobrze umięśniona, bez podgardla.

Tułów

Linia górnaMusi być lekko wklęsła, ale nie zapadnięta.
GrzbietSzeroki, dobrze umięśniony, odpowiednio długi, przechodzi w mocne, bardzo dobrze umięśnione i lekko wysklepione lędźwie.
ZadHarmonijnie opadający.
Klatka piersiowaOdpowiednio szeroka, długa i głęboka, sięga co najmniej łokcia, żebra trochę zaokrąglone.
Linia dolnaPodciągnięta za żebrami rzekomymi, ale nie podkasana.

Ogon

Długi, sięgający przynajmniej stawu skokowego, osadzony jako przedłużenie linii zadu, w spoczynku noszony nisko, kształtu szabli, bardzo bogato owłosiony – obfitość pióropusza świadczy o czystości krwi. W ruchu noszony znacznie bardziej wesoło, ale nie może być stale zakręcony nad grzbietem.

Kończyny

Kończyny przednie:
ŁopatkiSkośnie ustawione, kłąb wyraźnie zaznaczony, kąt w stawie barkowym około 100°.
RamionaMocne, umięśnione, skośnie ustawione i przylegające do klatki piersiowej.
PrzedramionaProste, solidnie zbudowane i dobrze umięśnione.
ŚródręczaKrótkie i niemal pionowe.
ŁapyPraktycznie okrągłe, o mocnych opuszkach. Pazury mocne, ich barwa zależy od umaszczenia.
Kończyny tylne:
Biodra i udaGuzy biodrowe wyraźnie widoczne, uda dobrze umięśnione, ale nie przeładowane mięśniami, długie.
PodudziaKaty w stawie kolanowym i skokowym mocno rozwarte, co powoduje, że zad jest podniesiony, a linia grzbietu od zadu do kłębu trochę wklęsła.
ŁapyPraktycznie okrągłe, o mocnych opuszkach. Pazury mocne, ich barwa zależy od umaszczenia.

Chody

Stęp, kłus i galopdostateczny wykrok, kończyny nie mogą być podnoszone wysoko.
Typowy ruchkrótki, szybki, zbieżny kłus. W tym tempie aidi wydaje się być niezmordowany.

Szata

SkóraLuźna i mocna.
SierśćGęsta, raczej szorstka, póldługa, długości około 6 cm, z wyjątkiem kufy i uszu, gdzie jest krótka i delikatna. Wokół szyi tworzy kryzę, szczególnie wyraźną u samców. Bardzo długa sierśc na portkach i ogonie.
MaśćBardzo rozmaita:
Płowa: Od wyblakłej piaskowej do ciemno czerwonej. Może być pręgowana lub z czarnym nalotem lub czaprakiem różnej wielkości.
Czekoladowa: Od beżowej po kolor przypieczonego chleba. Przy jaśniejszych odcieniach może występować ciemniejszy czaprak.
Czarna.
W każdym z tych umaszczeń mogą występować białe znaczenia, od bardzo niewielkich po tak rozległe, że zakrywają maść zasadniczą. Wargi i nos musza być mocno pigmentowane, czarne lub czekoladowe w zależności od umaszczenia. Maść arlekinowa, błękitna i izabelowata niedopuszczalne.

Wady

Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i sprawność psa, a w szczególności:

  • Krępa budowa.
  • Głowa limfatyczna.
  • Wąska czaszka.
  • Uszy zbyt długie lub zbyt krótkie.
  • Brak stopu lub stop zbyt mocny.
  • Spojrzenie rozbiegane, dzikie lub bez wyrazu.
  • Nos częściowo różowy, brak pigmentacji powiek lub nosa.
  • Zła postawa.

Wady dyskwalifikujące

Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany. W szczególności i bezwzględnie z uwagi na:

  • Agresja lub wyraźna lękliwość.
  • Szpiczasta kufa.
  • Oczy jastrzębie.
  • Uszy stale stojące.
  • Przodozgryz lub tyłozgryz z utratą kontaktu siekaczy.
  • Ogon stale zakręcony nad grzbietem.
  • Pióropusz na ogonie nie dość obfity.
  • Krótka sierść.
  • Maśc arlekinowa, błękitna lub izabelowata.
  • Wnętrostwo jedno- lub obustronne.

UWAGA: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.




Aidi - Charakter

Bardzo przywiązany i oddany właścicielowi i jego rodzinie, nieufny wobec obcych, odznacza się wrodzonym instynktem stróżowania i obrony. Zawsze czujny, instynktownie ocenia bliskość i wagę zagrożenia i bez lęku reaguje tak, jak potrzeba. Wykazuje przy tym wiele energii i zwinności.

Aidi - Pielęgnacja i utrzymanie

Psy Aidi mogą żyć w mieszkaniu, ale tylko wtedy, gdy mają ciekawe zjęcia lub pracę w ciągu dnia. W przypadku hodowli w domu wolnostojącym wskazane jest utrzymywanie ogrodzenia w dobrym stanie - psy te mają silny instykt terytorialny i mogą próbować bronić posiadłości jeżeli ktoś obcy zbytnio się zbliży i uznają go za zagrożenie dla swojego "stada".

Aidi linieją co sześć miesięcy, podczas zmiany sierści, zwierzę powinno być czesane tak często, jak to możliwe - w pozostałym okresie wskazane jest czesanie od czasu do czasu. Psa należy wykąpać kilka razy w roku.

Ze względu na historię i przystosowanie rasy wskazane jest karmienie tych psów pokarmami o zwiększonej zawartości białka i tłuszczu zwierzęcego a ograniczenie udziału węglowodanów (chleba, makaronów, zbóż) w ich diecie, które mogą spowodować szybkie tycie zwierzaka.

Aidi - Jak długo żyje?

Przeciętna, oczekiwana długość życia psów rasy Aidi to 10-11 lat.
Oczywiście poszczególne osobniki mogą żyć krócej lub dłużej w zależności od indywidualnych predyspozycji, środowiska w jakim żyją, trybu życia, diety, pielęgnacji lub też przebytych chorób.

Aidi - Historia i pochodzenie rasy

Pies typu Aidi występował od niepamiętnych czasów na płaskowyżu Północnej Afryki. Obecnie najliczniej spotykany jest w górach Atlasu w Maroko, który to kraj jest depozytariuszem wzorca rasy.
Historia tej rasy jest ściśle związana z historią na poły koczowniczych plemion górskich pasterzy - Berberów. Zadaniem psów było zawsze pilnowanie namiotów i dobytku ludzi, oraz obrona stad przed drapieżnikami. Czasami wykorzystywano je do polowania. Należy zauważyć, że owczarki, jakie znane są w Europie, w górach Atlasu nie występują. Aidi nigdy nie pasł owiec ani bydła, a jedynie bronił przed atakiem dzikich zwierząt.

Aidi - Ciekawostki

Zanim rasa tychże psów wyewoluowała do obecnej formy na obszarach północno-zachodniej Afryki, podejrzewa się, że ich przodkami byli prawdopodobnie potomkowie dużych azjatyckich psów pasterskich.

Ze względu na miejsce pochodzenia i związki z plemionami berberyjskimi Aidi nazywany bywa:

  • Atlas Mountain Dog
  • Atlas Shepherd Dog
  • Berber Dog
  • Chien de l'Atlas
  • Kabyle Dog

Nazwy rasy psa Aidi w innych językach

Poniżej znajdziesz nazwy tej rasy psa w innych językach:

  • Български: Аиди
  • Čeština: Aidi, Atlasský horský pes
  • Deutsch: Aïdi, Atlas-Berghund, Atlas-Schäferhund
  • Eesti: Aïdi
  • English: Aidi, Atlas Mountain Dog, Atlas Shepherd Dog, Berber Dog, Kabyle Dog
  • العربية: آيدي
  • Français: Aïdi, Chien Berbère, Aïdi Atlas
  • हिन्दी: एडी
  • Italiano: Cane dell'Atlas
  • עברית: אידי
  • Magyar: Atlaszi hegyikutya
  • Bahasa Melayu: Aidi, Anjing Atlas, Anjing Gunung Atlas, Anjing Pergunungan Atlas, Anjing Gembala Atlas
  • Nederlands: Aidi
  • 日本語: アイディ
  • Norsk: Aidi, Aïdi, Atlas Fjellhund, Kabylehund, Berberhund, Shawiahund
  • پنجابی: ایڈی
  • Português: Aidi, Cão do Atlas
  • Русский: Аи́ди, Атла́сская овча́рка
  • Slovenčina: Aidi, Horský pes z Atlasu
  • Suomi: Aidi, Atlaksenkoirana
  • Svenska: Aidi
  • Türkçe: Aidi, Atlas Çoban Köpeği





Źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Aidi
https://en.wikipedia.org/wiki/Aidi
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%B8%D0%B4%D0%B8
Zdjęcie: https://www.houdenvanhonden.nl